شاید فک می کنی تنهام ... که با تو مهربون هستم

یا هیچ کس توی دنیا نیست ... که دل به چشم ِ تو بستم

شاید فک میکنی خسته م ... که مثل ِ فصل ِ پاییزم

از اون بالاها دل کندم ... رو دستای ِ تو می ریزم

شاید فک میکنی داغم ... که سردیت ُ نمی فهمم

یا برگی بی رگ و ریشه  ... تو دست ِ باد ِ بیرحمم

شاید اندازه ی عشقم ... برات ِ قد ِ جنون باشه

یا حرفام جلوه ی بارون ... چشمام رنگین کمون باشه

ولی باید بدونی من ... نه تنهام نه تب ِ پاییز

نه روزام پرتر از خالی ... نه شب از غصه ها لبریز

منم این عاشق ِ مغرور ... که مثل کوه می مونه

تموم اونچه باید رو ... تو چشمای ِ تو می خونه